> Iritzia: IMANOL ALVAREZ > BAT-BATEKO ESPARTINA

• Bat-bateko espartina
• Berria, 2008-07-04 # Imanol Alvarez · EHGAMeko kidea

Ekainaren 28aren inguruan, Radio Euskadi irrati publikoak polemika nahasle bezain maltzurra sorrarazi du, gay-les askapenaren esparruan Bilbon lan egiten dugun zazpi kolektibook adostu dugun manifestuaren harira. Ez nuen modu zuzenean parte hartu komunikatua idazten, ezta prentsaurrekoan ere. Ez nuen izan aferaren berri, hortaz, kalean hainbat lagunek gelditu ninduten arte, gertatutakoaz galdetuz edota nire taldekidearentzat elkartasuna adieraziz.

Behin eta berriro entzun dut REk ekainaren 27an hamaika bider emititu ei zuen prentsaurrekoaren zatia, zerbait oker, deliktibo edo eskandaluzkoa aurkitu guran. Bada, ez. Ez dut aurkitu. Onar nezake nire taldekidea holako ekitaldietan komenigarria denaz harago joan zela. Alde batetik, zazpi elkarteren izenean hitz egiten denean fin ibili behar delako. Bestetik, zintzoegia izan bide delako, inuzenteegia alegia, kontuan ez hartzean kazetariak gai guztiez ez jakiteaz gain, askotxotan, azpijokoetan ere ibiltzen direla sentsazionalismorik merkeena bilatu nahian. Ez da haien amuan erori behar, baina nire laguna erori egin zen, eta baita bertan zegoen REko andereñoari nahi zuena eman ere: beita.

REko aipaturiko maltzurkeria eta ezjakintasuna agerian geratu dira. Gizakiok jaiotzen garenetik sexualitatedunak garela esateagatik eskandalizatuarena egiten dute, sexologiari edo pediatriari buruzko ezein liburutan gauza bera esaten dela erreparatu gabe. Dena dela, umeen sexualitateak ez dauka zerikusirik nagusionarekin, eta hori azaltzen ere saiatu zen nire taldekidea, hain zuzen ere, agian ez modurik argienean. Bere hitzak sexu askatasunaren kontrakotzat jotzen dituzte, hori berori izanda salatu nahi dena: sexu askatasunaren aurka joatea baino beste helbururik ez duten kanpaina sentsazionalistak asmatzen dituztela komunikabide anitzek. REko jaun-andre kazetariok, jakin ezazue behingoz: EHGAMek eta sinatzen dugun beste elkarte guztiok egiten dugun gauza bakarra da, denok, salbuespenik gabe, geure maitasuna eta gure sexualitatea aske bizi ahal izan ditzagun lan egitea, eta, eginbehar horretan emandako urte eta ahaleginengatik baino ez bada ere, gutxi egongo dira gu baino sentsibilizatuago, era berean, abusu, engainu eta bortxaketa guztien kontra borrokatzeko, tartean umeak egonik zein ez. Askatasuna eta abusua ez dira bateragarri.

Beste zerbait ere esan nahi dut: zitalak iruditu zaizkidala beste talde batzuetako hainbat ordezkarik irrati horretan bertan egindako adierazpenak; baten baten helburu bakarra nire taldekidea atzamar salatzailearekin seinalatzea baino ez zela zirudien, mendebaldean hedatuz doan eta REtik hain gogo handiz suspertu nahi bide duten su garbitzailera jaurtikia izan dadin-edo. Bereziki patetikoak, baina argigarriak, iruditu zitzaizkidan +Gehitu elkarteak irrati horretan bertan eginiko adierazpena eta beraren ondoko komunikatua -elkarte horrek ez zuen sinatu manifestua, Bilbon ez duelako presentziarik eta, hortaz, ez zitzaiolako sinatzeko eskatu ere egin eta ez, ulertarazi nahi den bezala, uko egin ziolako-. Sortu zirenetik sumatzen genuena agerian geratu da, bere izenak iradoki lezakeenaren kontra, ez zetozela gay-les borrokara batuketa egitera, kenketa baizik. Gure sexualitate askotarikoak aldarrikatzeak edo medio askok nahita eragindako konfusionismoa salatzeak -sexualitatea abusuarekin eta delinkuentzia sexualarekin nahastean-, gay-lesbianen borrokarekin batere zerikusirik ez daukatela esateak zer diren erakusten du. Arny kasua ere aipatu zuten, eta guri oso ondo etorri zitzaigun, horixe baita salatu nahi genuenaren adibide paradigmatikoenetariko bat: ustezko umeak, prentsaren arabera abusu guztien biktima zenak, 17 urte zituen.

REk, ostera, biharamunera arte ez zuen ahaleginik egin taldekidearekin edo EHGAMeko beste inorekin hitz egiteko, gaizkiulertua -gaizkiulerturik egonez gero- argitzeko. Ez zitzaion interesatzen, beharbada esklusiba izorratuko genion-eta. Dena dela, ia beti gertatzen den bezala, bodebil honek guztiak badu alde positiborik. Beharbada gure taldekidea REk jarritako tranpan erori zen, baina RE ere, berez, inork jarri ez zion tranpan erori egin zen, erakutsi duen zitalkeria dela-eta, salatu nahi genuen manipulazio mediatikoaren beste adibide paradigmatiko bat izatera pasatu baita.

28an bertan Kafe Antzokian urtero egiten dugun Urrezko Hirukia eta Trapuzko Espartina sarien banatze-ekitaldian Gaztehgam taldeko neska-mutilek aho batez erabaki zuten bat-bateko Espartina ematea REri. Asmoa goretsia izan zen bertan geunden EHGAMeko eta polemikaren jatorrian zegoen manifestuaren sinatzaile ziren beste bi elkarteetako kideen aldetik, eta txalo andana jaso zuen aretoa leporaino betetzen zuten ehunka lagunen aldetik.

Lintxamendu mediatikoaren biktima, ia, izan den nire taldekideak izen-abizenak ditu: Jaime Mendia. Urte asko eman ditut berarekin batera militatzen, eta ondo ezagutzen ditut bere balio pertsonala eta lan-gaitasun agorrezina, hala nola sexualitatearen eremuan duen prestakuntza sakona. Lerro hauetatik elkartasuna bidali nahi diot, eta adorea eman lanean segi dezan.