- Kaixo, Amaia, barkatu, Aimar! (badakik ohitura kontua )
- Kronika, 2007-04-28 # Jone Egaña
Hilak 23 izan zituen horretan triste jo zuen. Zerua goibel, hodei ilun beldurgarriak etxetik ateratzerako. Zerbait txarra gertatuko denaren seinale. Goizean goizetik irten nintzenean, kutxarako bidean. Plaza Berriko izkinan eskelak jartzen dituzten laukitxoa. Sekulan ez diat begiratzen hara, ez zaizkidak gustatzen baina egun horretan premonizioa edo horrelako zerbait izango huan. So geratu ninduan, bat-batean aurpegi gazte ezaguna, hurbildu, eta oilo-ipurdiarekin batera, malkoak begitan.
Duela urte batzuk elkar ezagutu eta elkarrekin izan gintuan Institutuan. Nahiz begiratu serioa izan, beti irribarrea ezpainetan, ondo konpontzen gintuan eta hori ez duk beti erraza izaten ikasle-irakasle harremanetan (batez ere adin horretan!). Egia esan behar badiat duela denbora luze ez hindudala ikusten eta ikusitakoan aurpegian kolore ona ez huela konturatzen nintzen. Horrelakotan beti geratzen zaidak arantzatxoa bihotzean, ahal nuen guztia egin ote nuen bere garaian "askatasun" hitz potoloaren esanahi guztiak adierazteko? Baten batek erantzungo du Aimarri ez zitzaiola esplikatu behar zer zen askatasuna gizarteari baizik, eta hala da! Zoritxarrez, aukeraketa sexuala, identitate sexuala eta horrelako kontzeptuak oso berriak dira, ezagutu berri dira. Maiz legeak onartzen dira gizarteak asumitu balitu bezala, baina gizartea legearen oso atzetik dago. Bide luzea diagu.
Omenaldian hire familiak eman din hire borrokarekin berri, zorionak familiari! (ez huan erronka arina hire eskaerak betetzea dugun gizartearen panoramarekin). Hi saiatu hintzen askatasun hori praktikatzen, baina talka egin hunan, gizarte estu, itxi eta aurriritziz betetako jendartearekin. Hitz ematen diat hire borrokarekin ere jarraituko dugula,
Posts
No comments:
Post a Comment